Pracownicy samodzielni

Dr hab. Maciej KLAKLA

Urodził się w Nowym Sączu w 1943. Studia matematyczne na Wydziale Matematyczno - Fizycznym WSP w Krakowie w latach 1961 - 1966.
  • Doktorat - 1979,
    Problemy rozpoznawania uzdolnień matematycznych uczniów (promotor prof. dr A. Z. Krygowska), Wydział Matematyczno - Fizyczno - Techniczny WSP w Krakowie

  • Habilitacja - 2003,
    Формирование творческой математической деятельности учащихся классов с углубленным изучением математики в школах Польши MPGU w Moskwie.

  • Profesor nadzwyczajny Akademii Pedagogicznej w Krakowie - 2004.

  • Praca: UP w Krakowie (wcześniej WSP, AP) od 1973 (z przerwą od 1981 - 1987), Dyrektor Instytutu Matematyki od 2006;
    Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Płocku (od 2006);
    Okresowo:
    Nauczyciel matematyki w szkołach średnich w Krakowie: XII LO (1966 - 1975), I LO (1987 - 1989) oraz VI LO (1993 - 1996).
    Centre Universitaire Tiaret, Département Mathématique, Algeria (1981 - 1987);
    Instytut Matematyki WSP Rzeszów (1990 - 1992);
    Wydział Matematyki i Statystyki Uniwersytetu Concordia, Montreal, Kanada (1993);
    Kolegium Nauczycielskie w Bielsku Białej (1993 - 2000);

  • Problematyka badawcza: rozpoznawanie i rozwijanie uzdolnień matematycznych uczniów, rozwijanie u uczących się matematyki uczniów i studentów aktywności matematycznych o charakterze twórczym i rola problemów i aktywizujących metod nauczania w tym procesie, trudności studentów i uczniów w rozumieniu pojęć matematycznych, modernizacja nauczania matematyki na różnych poziomach, kształcenie nauczycieli matematyki.

  • Promotor 3 doktorów:
    Mirosława Sajka (2008, Zadania związane z równaniami funkcyjnymi, jako narzędzia do badania wiedzy przedmiotowej z zakresu funkcji);
    Anna Widur (2009, Badanie kompetencji matematycznych uczniów kończących gimnazjum);
    Bożena Maj (2009, Rola zadań wieloetapowych w rozwijaniu aktywności twórczej nauczycieli matematyki).

  • Promotor około 160 magistrów

  • Publikacje: Autor (współautor) ponad 120 prac z zakresu dydaktyki matematyki.
    Charakterystyczne prace to:
    Z badań nad rozpoznawaniem uzdolnień matematycznych, 1982;
    Pewna koncepcja badania rozumienia pojęć matematycznych i jej weryfikacja na przykładzie kwantyfikatorów, 1992 (wspólnie z B. J. Noweckim, J. Nawrockim i Marianną Klaklą);
    Les relations entre l`enseignement mis en pratique et les recherches en didactique des mathématiques effectuées dans l`etablissement formant les futurs enseignants, 1999;
    Problemas actuales en la educacion matematica en Polonia, 2001;
    Kształcenie aktywności matematycznej o charakterze twórczym na poziomie szkoły średniej, 2003;
    Формирование творческой математической деятельности учащихся классов с углубленным изучением математики в школах Польши, 2003;
    Многоэтапные задания в формировании творческой математической деятельности учащихся классов с углубленным изучением математики в школах Польши, 2003;
    Universal basic mathematical education and education through mathematics, 2008.

    Współtwórca koncepcji (wspólnie z B. Noweckim) projektu dydaktycznego Błękitna Matematyka (BM) dla klas IV - VI, programu i przewodnika metodycznego dla klas IV - VI. Współautor (wspólnie z J. Górowskim, M. Surmą-Klaklą, L. Kusion, A. Łomnickim, E. Malicką, T. Malickim, B. Noweckim, S. Serafinem) podręczników Błękitnej Matematyki dla klas IV - VI (1995 - 1997);

    Współautor nowej, dostosowanej do wymagań reformy, wersji programu, podręczników i przewodnika metodycznego dla klas IV - VI (Nowa Błękitna Matematyka, 1999);

    Współredaktor (wspólnie z A. Chronowskim) nowej serii Annales Academiae Paedagogicae Cracoviensis, Studia ad Didacticam Mathematicae Pertinentia I poświęconej dydaktyce matematyki szkoły wyższej.
Формирование творческой математической деятельности учащихся классов с углубленным изучением математики в школах Польши M. Klakla

Książki (2 tomy) przedstawiają wyniki i analizę badań nad problematyką kształtowania twórczej aktywności matematycznej (TAM) u uczniów polskiej szkoły średniej. Zawarto w nich autorską koncepcję rozwijania TAM, która opiera się na dwóch elementach. Pierwszy stanowią tzw. rodzaje TAM, wyróżnione i charakteryzowane w oparciu o paradygmatyczne przykłady w następujących trzech aspektach: a) przebieg procesów intelektualnych zachodzących przy podejmowaniu danego rodzaju TAM, b) opis projektu dydaktycznego stymulującego uczniów do podjęcia danego rodzaju TAM, c) ocena umiejętności podejmowania danego rodzaju TAM.Drugi element stanowią tzw. zadania wieloetapowe, będące specyficzną strukturą zadań, problemów i sytuacji dydaktycznych, sprzyjających podejmowaniu przez uczniów różnych rodzajów TAM, wiążąc ze sobą różne działy matematyki w sytuacjach problemowych.




  • Współpraca z zagranicą:

  • Członek CIEAEM - Commission Internationale pour l`Étude et l`Amélioration de l`Enseignement des Mathématiques (od 1993), wiceprzewodniczący CIEAEM (2003-2006);
    Członek międzynarodowych komitetów programowych konferencji: CIEAEM 50 - Szwajcaria, 1998; CIEAEM 53 - Włochy, 2001; CIEAEM 55 - Polska, 2003, Journées Didactiques - Grecja, 1991, 1993; Education, Science and Economics at Universities. Integration to International Educational Area: Słowacja – 2004, Polska – 2006, 2008; Проблемы математического образования, Rosja – 2008, 2009;
    Organizator i przewodniczący Międzynarodowego Komitetu Programowego Konferencji CIEAEM 55 (Płock - 2003);
    Organizator i realizator międzynarodowego projektu AMADA (Cypr, Grecja, Irlandia, Polska - Assessment of Math Knowledge Deficiencies of Adult Learners with Socio-economic Disadvantages, 2005 - 2007).


Strona główna